βρείτε τη διαφορά...

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.
Η ιστορική μνήμη είναι από τα χρησιμότερα στοιχεία της
πολιτικής σκέψης και βασικός οδηγός της πολιτικής δράσης.
Ο φασισμός είχε, έχει και θα έχει το ίδιο αισχρό πρόσωπο,
ανεξάρτητα από τους πολιτικούς εκφραστές που τον 
στηρίζουν ή από κάποιους "δημοκράτες" που τάχα ανέχονται τη δράση του στο όνομα του πλουραλισμού της δημοκρατίας.

UBUNTU σημαίνει :«Υπάρχω γιατί υπάρχουμε»

Ένας ανθρωπολόγος πρότεινε το ακόλουθο παιχνίδι στα παιδιά μιας Αφρικάνικης φυλής: 
Τοποθέτησε ένα καλάθι γεμάτο ζουμερά φρούτα δίπλα σ’ ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιο από αυτά φτάσει πρώτο στο καλάθι, θα πάρει όλα τα φρούτα. Όταν τους έδωσε το σινιάλο για να τρέξουν, πιάστηκαν χέρι χέρι και ξεκίνησαν να τρέχουν όλα μαζί. Ύστερα κάθισαν σ’ έναν κύκλο για να φάνε τα φρούτα. Όταν ρώτησε τα παιδιά γιατί το έκαναν αυτό, αφού κάποιο από αυτά θα μπορούσε να είχε καρπωθεί όλα τα φρούτα, τα παιδιά απάντησαν “UBUNTU” που σημαίνει «δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν έστω ένας από εμάς είναι στενοχωρημένος!» Η λέξη “UBUNTU”στην γλώσσα τους σημαίνει: «Υπάρχω γιατί υπάρχουμε"...

...τώρα!!!

Πλάκα έχει...
Φόροι βυζαντινού τύπου, διάλυση του κράτους, διάλυση κάθε κοινωνικής παροχής, ξεπούλημα της περιουσίας της χώρας, απειλές για κατασχέσεις περιουσιών μας για φόρους που τους εφευρίσκουν ανά πεντάλεπτο με οδηγίες των ΔυΝασΤών, συνεχής άνοδος των τιμών, και... τίποτα... Ο ιός του Νότιου Τούβλου. Απραξία. Είπαμε, ήτανε σοκ και δέος, αλλά μέχρι πότε το σοκ; Για το δέος άσ'τα, μεγάλε, δεούμαστε αργότερα...
Ούτε η Παναγιά η ευρωκαρτερούσα θα μας σώσει απ' τους νεοναζί της Μέρκελ, ούτε κανένας άγιος (κάντε το σταυρό σας, ρε, και σεβασμό!). Πολίτη (ούτε λαέ σε λέω, ούτε κόσμε, ούτε σύντροφε, μαζί δε φάγαμε ακόμα, μαζί δεν ήπιαμε, μαζί δε μοιραστήκαμε αίμα και θυσία. Πολίτη σε φωνάζω, όπως τότε, στα 1789, που η Επανάσταση διαμέλισε τους εχθρούς της Γαλλίας), μην ανάβεις τζάμπα λαμπάδες και μη προσεύχεσαι σε θεούς και δαίμονες. Κουφοί είναι εδώ και χρόνια. ΄Οπως κι όλοι οι πολιτικαραίοι. Μην αφήνεις τη ζωή σου σε δαύτους, δεν είναι τόσο φτηνή κι ευτελισμένη. 
Πολίτες, η Επανάσταση δεν είναι λεωφορείο να περάσει και το επόμενο. Είναι εδώ και περιμένει λίγο καιρό ακόμα...
΄Οταν έρθει η χρεοκοπία θα τα έχουν αρπάξει όλα, θα είναι στο εξωτερικό, κι εσείς θα χτυπάτε τις αστείες κι αστικές κεφάλες σας στους έρημους τοίχους (που δεν σας φταίξαν και σε τίποτα). 
Πολίτες, εκροές 72 δισ ευρώ έχουν γίνει από τη χώρα το τελευταίο διάστημα κι ανήκουν σε δαύτους που σαν τα ποντίκια "την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια". 
Πολίτες, μη ψάχνετε την ελπίδα και το όνειρο στους άλλους. Γίνετε εσείς η ελπίδα και το όνειρο της κοινωνίας μας.
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙΣΤΕ ΤΩΡΑ!

Παγκόσμιος συναγερμός για κοινωνικές αναταραχές στην Ελλάδα

Ιδιαίτερα ανησυχητικά τα συμπεράσματα από την πανευρωπαϊκή έρευνα της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων. Το 91% των Ελλήνων εργαζομένων με μειωμένα εισοδήματα. Διαβάστε αναλυτικά τα αποτελέσματα

Σε 91% οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν δει τα εισοδήματά τους να μειώνονται, ένα 7% εκτιμά πως βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και μόλις ένα 3% υποστηρίζει πως έχει ενισχυθεί.

Τα συμπεράσματα της έρευνας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων παρουσίασε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε το μεσημέρι στα γραφεία της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος ΓΣΕΕ , η γενική γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας, Σάραν Μπάροου.

Η κ. Μπάροου συναντήθηκε πρόσφατα με τη διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρτ, ενώ κατά την παραμονή της στην Αθήνα συνομίλησε και με τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση.

Κατά τις συναντήσεις της η κ. Μπάροου ζήτησε την αποκατάσταση του βασικού μισθού στην Ελλάδα, στα επίπεδα που βρισκόταν πριν από την εφαρμογή του δεύτερου μνημονίου "ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια", όπως είπε.

Ζήτησε, επίσης, να γίνονται σεβαστές οι αποφάσεις των κοινωνικών εταίρων και να αποκατασταθούν οι οργανισμοί κοινωνικής πολιτικής, όπως οι οργανισμοί Εργατικής Εστίας και Κατοικίας που καταργήθηκαν με το δεύτερο μνημόνιο.

Τόσο η ίδια όσο και κλιμάκιο της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας πραγματοποίησαν την Κυριακή και τη Δευτέρα διαδοχικές συναντήσεις με συνδικάτα και εργαζόμενους σε επιχειρήσεις, στο πλαίσιο της καταγραφής εκ μέρους της οργάνωσης των παραβιάσεων των εργασιακών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των καταστρατηγήσεων της εργατικής νομοθεσίας στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.

Η γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας χαρακτήρισε την κατάσταση στην Ελλάδα "ζοφερή" και πρόσθεσε, ότι κατά τις συναντήσεις της με τους Έλληνες εργαζομένους, είδε "ανθρώπους τρομαγμένους, ανθρώπους που φοβούνται να κάνουν παιδιά, γιατί δεν γνωρίζουν αν μπορούν να τα εξασφαλίσουν". "Έτσι, όμως, καταστρέφεται ο ιστός αυτής της ωραίας χώρας" τόνισε.

"Όταν ένα έθνος χάνει την ελπίδα του, τότε αρχίζει η κλονίζεται η πίστη στους δημοκρατικούς θεσμούς και η κοινωνική αναταραχή είναι περισσότερο πιθανή", είπε η κ. Μπάροου.

Επίσης παρατήρησε πως:

"Δεν έχουν αντιληφθεί (οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και της ΕΕ) το ενδεχόμενο μιας κοινωνικής αναταραχής γιατί το μόνο που έχουν μελετήσει έως τώρα είναι οι αριθμοί", τόνισε.

"Οι αριθμοί εκφράζουν μια εικόνα, αλλά είναι φανερό ότι οι ορθόδοξες πολιτικές που έχουν εφαρμοσθεί ως τώρα δεν λειτουργούν" και πρόσθεσε ότι "όταν το 50% των νέων στην Ελλάδα είναι άνεργοι και το 65% αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της φτώχειας, τότε το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να ξανασκεφτούν τις συμβουλές τους".

Η παγκόσμια έρευνα του κλιμακίου, γίνεται επιλεκτικά σε χώρες, όπου καταγράφονται βαρύτατες παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων.

Σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ κάνει γνωστό πως η Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας θα προχωρήσει την Τρίτη σε παρέμβαση προς το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση θέτοντας μεταξύ άλλων δυο βασικά αιτήματα:

"Να αναζητηθούν για την Ελλάδα εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές που θα ενισχύουν την ανάπτυξη και κατ΄ επέκταση την απασχόληση και την πραγματική οικονομία.

Να ακούσει η τρόικα τους κοινωνικούς εταίρους και να σεβαστεί την όποια συμφωνία τους για τους κατώτατους μισθούς και τις κοινωνικές παροχές των εργαζομένων, οι οποίες εκμηδενίστηκαν μετά την αδικαιολόγητη κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Κατοικίας οι οποίοι χρηματοδοτούνταν αποκλειστικά από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών".

Σωτήρης Πέτρουλας

Σαν σήμερα, πριν από 47 χρόνια, δολοφονήθηκε από τους     ένστολους πραιτωριανούς της ιουλιανής εκτροπής ο νεολαίος αγωνιστής, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, Σωτήρης Πέτρουλας. Το όνομά του γίνεται τραγούδι και σύνθημα. Η θυσία του πιο επίκαιρη παρά ποτέ.

Ο Σωτήρης Πέτρουλας γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης το 1942 από γονείς αγρότες. Τέσσερα μόλις χρόνια μετά τη γέννησή του, το 1946, η οικογένεια Πέτρουλα αναγκάζεται να καταφύγει στην Αθήνα προκειμένου να διασωθεί από τη δολοφονική μανία των ενόπλων συμμοριών της Δεξιάς. Κατά τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων στην Αθήνα, ο Σωτήρης εργάζεται, σημειώνει εξαιρετικές επιδόσεις στο σχολείο και παράλληλα συμμετέχει δραστήρια στο μαζικό μαθητικό κίνημα. 

Ήταν λίγο πριν τελειώσει το σχολείο, όταν ο Σωτήρης, μαζί με άλλους συμμαθητές του, αρνήθηκε να γράψει μία έκθεση που του ζητήθηκε με σοβινιστικό και αντιλαϊκό περιεχόμενο. Αντιλαμβανόμενος την αξία της οργανωμένης πάλης, αποφασίζει να οργανωθεί στη Νεολαία της ΕΔΑ. Λίγο αργότερα, τον Οκτώβριο του 1960, έδωσε εξετάσεις και πέτυχε να εισαχθεί στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Τραγική λεπτομέρεια: ο Σωτήρης Πέτρουλας κατάφερε να εισαχθεί στη σχολή με υποτροφία 12.000 δραχμών, η κρατική καταστολή όμως δεν τον άφησε να ολοκληρώσει τις σπουδές του...

Ο Σωτήρης Πέτρουλας εξελίχθηκε σε μεγάλο αριστερό αγωνιστή και στέλεχος του φοιτητικού κινήματος. Πρωτοστάτησε στους αγώνες για το 114 και το 15%. Μάλιστα, ήταν Ιούλιος του 1962 όταν ο ίδιος μαζί με άλλους αγωνιστές ύψωσε τη σημαία του 114 στο βράχο της Ακρόπολης, στο υπουργείο Βιομηχανίας και στο Πανεπιστήμιο. Η προσφορά του στο κίνημα εκτιμήθηκε από τους συναδέλφους του, οι οποίοι τον εξέλεξαν γραμματέα της οργάνωσης της Ανωτάτης Εμπορικής. Η πολιτική του δραστηριότητα και το θάρρος του να συγκρούεται με την τρομοκρατία που επικρατούσε στα Πανεπιστήμια (ιδίως με την παρακρατική ΕΚΟΦ) ενοχλούσε πολύ το κράτος της Δεξιάς. Γι' αυτό το λόγο αποβλήθηκε για ένα χρόνο από τη σχολή του.

Την ταραγμένη χρονιά του 1965, στις 21 Ιούλη, η ΕΦΕΕ κάλεσε τους φοιτητές σε συγκέντρωση στα Προπύλαια ενάντια στις αυθαιρεσίες του βασιλιά με κεντρικά συνθήματα "Να φύγει η αυλόδουλη κυβέρνηση", "Την κυβέρνηση εκλέγει ο λαός και όχι το παλάτι και οι αμερικανοί" κ.ά. Κατά τη διάρκεια της μαζικότατης διαδήλωσης, οι αστυνομικοί, κατόπιν εντολής του υπουργού δημόσιας τάξης, ναύαρχου Τούμπα, επιτέθηκαν στους διαδηλωτές με δακρυγόνα και ξυλοδαρμούς. Ο απολογισμός τραγικός: 200 τραυματίες, 258 συλληφθέντες, μεταξύ των οποίων 28 μαθητές, και ένας νεκρός. Ο 23χρονος τότε Σωτήρης έπεσε νεκρός στη συμβολή των οδών Σταδίου και Λαδά, χτυπημένος από τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας.

Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, η αστυνομία αρνούνταν να παραδώσει τη σωρό του Σωτήρη στην οικογένειά του, σε μία προσπάθεια η ταφή να γίνει μυστικά, πριν καν ανατείλει ο ήλιος, ώστε να αποσιωπηθεί η αλήθεια γύρω από τη δολοφονία του. Η επίσημη κρατική ιατροδικαστική εκδοχή έκανε λόγο για θάνατο από ασφυξία λόγω των δακρυγόνων που είχαν ρίξει οι κρατικές δυνάμεις καταστολής. Γιατί, όμως, υπήρχαν σχισίματα στο λαιμό του Σωτήρη, τα οποία βρήκαν οι δικοί του, όταν πήραν το πτώμα; Μήπως οι αστυνομικοί προσπάθησαν να καλύψουν ίχνη στραγγαλισμού του 23χρονου αγωνιστή; Εξάλλου, γιατί η διαπίστωση του θανάτου έγινε από αστυνομικούς, ντυμένους με στολές γιατρών; Και γιατί δεν επετράπη στην οικογένεια του Σωτήρη να πραγματοποιήσει με δικά της έξοδα νεκροψία; Και είναι αλήθεια αυτό που η ίδια η μητέρα του Σωτήρη αποκάλυψε, ότι δηλαδή η εκταφή της σωρού απέδειξε πως το κρανίο του είχε δεχθεί ραφή από χειρουργική επέμβαση; Πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα. Ή μήπως όχι; ...

Η κηδεία του Σωτήρη στις 23 Ιουλίου εξελίχθηκε στην πιο ηχηρή διαδήλωση ενάντια στο παλάτι, σε μια διαδήλωση οργής 500.000 ανθρώπων, που ακολουθούν τη σωρό του από το σπίτι της οικογένειας στον Κολωνό, ενώ ακούγεται το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη που γράφτηκε ειδικά γι' αυτόν. Εκδηλώσεις για να τιμηθεί η μνήμη του έγιναν και σ’ άλλες πόλεις της Ελλάδας με εντυπωσιακή συμμετοχή του κόσμου. 

Ο Σωτήρης ήταν ένας μεγάλος αγωνιστής της αριστεράς, που πάλευε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια και χωρίς αποκλεισμούς, για μια κοινωνία ελεύθερη και δημοκρατική. Ήταν ένας φοιτητής που δολοφονήθηκε σε μία διαδήλωση, ενώ πάλευε να κάνει τα οράματά του πραγματικότητα. Θα μπορούσε να είναι ο καθένας από μας. Το μήνυμα της θυσίας του, ένα μήνυμα αντίστασης που μας παίρνει το φόβο, μας εμψυχώνει, μας εμπνέει, μας οδηγεί.

Σήμερα το βράδυ στις 8 οι φίλοι του Σωτήρη Πέτρουλα, η Εταιρεία Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) και όλοι οι δημοκράτες μ’ ένα λουλούδι στο χέρι θα τιμήσουν τη μνήμη του στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Εδουάρδου Λω, όπου βρίσκεται η προτομή του.

χαλυβουργία,χτες το απόγευμα...

εμείς οι ...άλλοι,οι ..."οπορτουνιστές", είμασταν εκεί.
πήγαμε και μείναμε εκεί.
έστω και λίγοι.
Το ΠΑΜΕ γιατί έφυγε ένα δεκάλεπτο μετά την άφιξη του???
Ε, γιατί έφυγε???

Γένοβα, 20 Ιουλίου 2001: Κάρλο Τζουλιάνι, ο δικός μας νεκρός, των εξεγερμένων σημαία…Ήμουν εκεί, Κάρλο…

Κάρλο Τζουλιάνι, ο δικός μας νεκρός.

Φυσάει Γένοβα, φυσάει άνεμος αντίστασης…Οι λέξεις, τα συνθήματα, οι καρδιές, σημαίες εξεγέρσεων… «Είμαστε ο στρατός της ανυπακοής, είμαστε νέοι, είμαστε αρχαίοι. Για αιώνες έχουμε διαδηλώσει οπλισμένοι με ιστορία βαμμένη στο κόκκινο…». Τα συνθήματα στοχεύουν σιδερόφραχτα κάστρα και κατασταλτική φρενίτιδα. Στις αγορές του κόσμου περιπολούν οι βλοσυρές μεραρχίες της καταστολής του μέλλοντος. Οι βροντόσαυροι συσκέπτονται και προ- αποφασίζουν, προγράφουν και πυροβολούν.

Και οι πορείες των εξεγερμένων οδεύουν προς το μέλλον, και ο Κάρλο μπροστά, χωρίς να ξέρει ίσως το «γιατί;». Κόκκινη σημαία! Είναι εκεί, μπροστά μπροστά, κρατώντας κι ανεμίζοντας τη σημαία μας…

   Ήμουν εκεί, Κάρλο Τζουλιάνι, όταν το τρεμάμενο χέρι του νεαρού καραμπινιέρου σου φύτεψε δυο τρύπες στο κρανίο. Εκεί, στο μεταίχμιο του χρόνου, ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, δεύτερα πριν καταδυθείς τροπαιούχος στο μέγα άπειρο…Στην αιμάσσουσα οθόνη του εγκεφάλου σου πρόλαβες και είδες: Τη μάνα σου, ψηλά απ’ το μπαλκόνι, καθώς κινούσες για την πορεία, να σου φωνάζει ψηλά απ’ το μπαλκόνι με την απλωμένη μπουγάδα: «Κάρλο, να προσέχεις!»…

Τον πατέρα σου να σου μιλά για την κόκκινη επανάσταση και τις απογοητεύσεις που ήρθαν…

Τη θεία σου, Μαρία- Έλενα Αντζελόνι, με το σύντροφό της Τσικουρή να διαμελίζονται από αυτοσχέδια βόμβα μπρος στην Αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα- θυσία στο Μινώταυρο του αντιδικτατορικού αγώνα…

Πρόλαβες και είδες τον Μπάτι- γκολ με ένα βολ πλανέ, μέσα σε ιαχές θριάμβου, να χαρίζει το σκουντέτο στην αγαπημένη σου Ρόμα…

   Ήμουν εκεί, Κάρλο…

Σ’ είδα για μια στιγμή να αναδύεσαι και να σφουγγίζεις τα πληγιασμένα πόδια του «Χριστού», του δικού μας «Χριστού», του «Χριστού» των φτωχών και των αδύναμων όπου γης, που τώρα οργισμένος και εξεγερμένος περπατά στις αγορές του κόσμου κραδαίνοντας φραγγέλιο…Ήμουν εκεί, Κάρλο Τζουλιάνι, δίπλα σου, όταν την ύστερη ανάσα σου την άρπαξε ένα γκρίζο, ά-λογο σύννεφο. Πρόλαβες να ψιθυρίσεις: «Να διασχίσουμε τη νύχτα, να μην παραδοθούμε»…

  Κάρλο Τζουλιάνι, ο νεκρός της Γένοβα, ελπίδα εξεγέρσεων. Κρατάει στην αγκαλιά του τα χιλιάδες παιδιά που πέθαναν την ίδια μέρα από πείνα. Τα χιλιάδες χαρακωμένα πρόσωπα που πέθαναν από φτώχεια. Που πέθαναν την ίδια μέρα, την ίδια στιγμή. Παγκοσμίως…

   Ο Κάρλο Τζουλιάνι ήταν νέος, παιδί της εξέγερσης και των οραμάτων μας. Εξεγερμένος νέος, και έτσι πρέπει να μας κατοικεί και να μας εμπνέει..

    – Καλημέρα Τζουλιάνι, γεια σου εξέγερση!

Υ.Γ.: Δρίμες μέρες του θέρους. Καύματα κυνικά. Η θάλασσα να έρχεται και να ξανάρχεται,μαζί με τους πνιγμένους από Ιστορία. Είναι εύκολο να σβήσεις; Δεν είναι…Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη… «Ο αγώνας ενάντια στη λήθη, είναι αγώνας ενάντια στην εξουσία»…«Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολλή ξηρασία»…