πορεία ζωής...

Γύρω μας ζούνε ζωντανοί νεκροί.

Κατσουφιασμένοι άνθρωποι, όχι λόγω κρίσης.

Ανέκαθεν υπήρχε αυτή η κάστα.

Ήθελε τα πάντα, να αγοράζει τα πάντα.

Να κυριεύει με το χρήμα, για το χρήμα.

Ρουφάνε μεδούλια, ψυχές, υπάρξεις, καταπιέζουν, ζουν απ’ τα πτώματα.

Είναι δυστυχισμένοι, και ας το κρύβουν.

Ξεχνάνε ότι όταν πεθάνεις, δεν θα πάρεις τίποτα μαζί σου.

Ακούς όλο : «εγώ !! εγώ !!».

Ζούνε στη κάψουλα τους, στα σύνορα τους, στον αποστειρωμένο μαγικό τους κόσμο.

Νομίζουν ότι είναι ξερόλες και πουλάνε πνεύμα, ειδικότητα, εξυπηρέτηση.

Κάποτε υπήρχε το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια».

Είσαι ευτυχισμένος για την πατρίδα σου ?

Ή κοιτάς την παρτίδα σου ?

Είσαι χαρούμενος με τη θρησκεία σου ?

Ή δεν ανέχεσαι άλλη, και μισείς ότι πιστεύει διαφορετικά ?

Και ας μιλάει η δική σου για αγάπη.

Είσαι τυχερός που έχει οικογένεια ?

Που έχεις παιδιά, και τα μεγαλώνεις με το ρατσισμό και το ψέμα ?

Και αν δεν είχες  παιδιά ?

Δεν θασαι ευτυχισμένος ?

Ευτυχία δεν είναι να πας στη ταβέρνα, να πας στο καφενείο, να μπεκροπίνεις, να καπνίζεις, να λες αερολογίες, όλο να τρως ή να αφοδεύεις.

Ας απαντήσω, το πώς βλέπω με τα δικά μου μάτια, την ευτυχία.

Οι Λατίνοι λένε: memento mori (μη ξεχνάς ότι κάποτε θα πεθάνεις).

Κάτι παρόμοιο: «τι Σάββατο βράδυ να πεθάνεις, τι Κυριακή πρωί, Δευτέρα θα σε θάψουν !!».

Αυτά είναι τα τοιχώματα του κτίσματος.

Μόνο που έχω όραση και βλέπω, είναι το κυριότερο.

Μετά, είναι ο χρόνος.

Ποτέ και κανείς μας, δεν είναι ικανοποιημένος.

Η υγεία είναι από τα πρωτεύοντα, για όλους μας.

Την παιδεία στην πασάρουν, από την αρχή, αλλά αν δεν μάθεις μόνος σου, κανείς δεν θα σε βοηθήσει.

Τα ταξίδια, είναι αυτό που μ’ έχουν αλλάξει σκέψη, φιλοσοφία, τη ζωή.

Και τώρα που πληκτρολογώ να μείνω στον τόπο, δεν με χαλάει.

Αυτά που είδα, είμαι χορτάτος.

Η ζωή γεμίζει από τα ταξίδια, και όχι από τα βιβλιάρια καταθέσεων.

Χωρίς βιβλία, δεν θα είχε νόημα η ζωή.

Και όπως απάντησε, ο Σωκράτης όταν τον ρώτησαν, αν ξέρει να κλαδεύει, είπε: «όχι, γιατί δεν έχει κάτι να μου μάθει».

Ανακάλυψε την δική σου, ευτυχία.

Μη ζεις μες στη δυστυχία σου.

Δεν έχει σημασία τι λέω. Πρόσεξε τι εννοώ.

Δεν έχει σημασία τι λες. Αλλά σε ποιόν τα λες.