θλιβερή...

Το πράγμα θα μπορούσε να ‘ ναι κωμικό! Θα μπορούσαν να διαφωνούν στο ΚΚΕ, αν ο ΣΥΡΙΖΑ τους θυμίζει το ΠΑΣΟΚ του 1974 ή το ΠΑΣΟΚ του 1981!
Όμως η κατάσταση είναι πλέον θλιβερή.
Βγήκε χθες η κυρία Παπαρήγα στο Mega και ήταν σαν να έβγαλε ο σταθμός του κ. Μπόμπολα και του κ. Ψυχάρη, το βαρύ πυροβολικό του κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρώτη φορά βλέπω ηγέτη του ΚΚΕ να μην εκθέτει τις θέσεις του Κόμματος στον λαό, αλλά να καταφέρετε κατά των θέσεων άλλου κόμματος της Αριστεράς, εν προκειμένου του ΣΥΡΙΖΑ λες και αυτός είναι ο κύριος εχθρός του λαού.
Βεβαίως, μονίμως και μονότονα το ΚΚΕ τον τελευταίο καιρό κάνει μονομέτωπο αγώνα κατά του ΣΥΡΙΖΑ,συρρικνώνοντας έτσι την εκλογική του βάση, αλλά χθες η κυρία Παπαρήγα υπερέβη εαυτόν.
Και κατά τούτο μου θύμισε τους Μαοϊκούς του 1970, όταν θεωρούσαν όχι τους Αμερικανούς αλλά τους Σοβιετικούς υπ’ αριθμόν ένα εχθρό των λαών.
Θριάμβευσε χθες η Αλέκα...
Σε ερώτηση της πολύ προσεκτικής και μαζεμένης κυρίας Τρέμη για τις δημοσκοπικές  απώλειες ψηφοφόρων που παρουσιάζει το ΚΚΕ, η Αλέκα δεν δίστασε να τους «αδειάσει» και να απαρνηθεί τους ψηφοφόρους του Κόμματος, λέγοντας ότι όλα αυτά τα χρόνια, όσοι ψήφιζαν ΚΚΕ δεν σημαίνει ότι γίνονταν και κομμουνιστές!
Έτσι απλά!
Η ηγέτης ενός κόμματος που περνάει κάθε μέρα σχεδόν από ειδικό δικαστήριο τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι πολλοί από τους ψηφοφόρους του έχουν ψηφίσει στο παρελθόν ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ.,
(ενώ θα έπρεπε να ‘ναι ψηφοφόρου από παρθενογένεση, που άλλο τι πριν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ να μην έχουν ψηφίσει) το ίδιο αυτό κόμμα το ΚΚΕ προσβάλλει δια της γραμματέως του τους δικούς του ψηφοφόρους, λέγοντας ότι δεν ήταν δα και μόνιμοι!
Ως φαίνεται πολλοί ψηφοφόροι που είχαν κάνει την τιμή στο ΚΚΕ να το ψηφίσουν, φεύγουν τώρα μπας και σώσουν με την ψήφο τους όσα μπορεί να σωθούν.
Προσέτι η Αλέκα στέλνει κι από πάνω πεσκέσι στον ΣΥΡΙΖΑ και πολλούς από τους υπολοίπους.
Και τι δεν είπε η Αλέκα χθες!
Αναρωτήθηκε πως θα αποζημιώσει (!) τους...μετόχους της Ντόιτσε Τέλεκομ ο ΣΥΡΙΖΑ!!
Κατηγορούσε τον  Τσίπρα ότι εξαπατά τον λαό!
Και μετά την καταγγελία του Μνημονίου, τι; Αναρωτιόταν!
Εως και τους νόμους της αγοράς (!!) επικαλέστηκε η Αλέκα για να προδικάσει την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, με τον κ. Τσίμα να συγκατανεύει, Τζίμα να τον αποκαλεί η Αλέκα, παρ’ ότι πολύ καλά γνωρίζονται, με σεβασμό να την ακούει η κυρία Τρέμη (η οποία σε ανάλογες περιπτώσεις διακόπτει αγενώς όποιον έχει πει πάνω από εφτά λέξεις)ακάθεκτη η Αλέκα. Ακόμα και για «πλάτες» Ομπάμα μίλησε!!
Είναι πλέον φανερό ότι το ΚΚΕ δεν θα βάλει πλάτη σε αυτήν την προσπάθεια του λαού να αντιμετωπίσει εγχώριους και ξένους δυνάστες του. Επιφυλάσσεται, καθώς το ίδιο λέει, για τη στιγμή που ο λαός θα βάλει πλώρη για τον σοσιαλισμό, τότε να τον συντρέξει το ΚΚΕ, τότε να του σταθεί αρωγός.
Τώρα που χάνονται ζωές και κλείνουν σπίτια, ας τα βγάλει πέρα μόνος του ο λαός με τις "αυταπάτες" του για τον ΣΥΡΙΖΑ και το μάταιον του αγώνα ,να καταργηθούν φερ’ ειπείν οι εφαρμοστικοί νόμοι.
Ίσως το φτωχό μου το μυαλό να μην καταλαβαίνει μια τέτοια υψηλή στρατηγική – το ναι στο σωματείο να σημαίνει όχι στο υπουργείο, όταν ο λαός σου το δίνει, σου ζητά να το πάρεις,σου ζητά να τον υποστηρίξεις και είναι έτοιμος να σε υποστηρίξει κι αυτός.
Είναι εύκολο, όταν δεν θέλει κανείς να πολιτευθεί και συνεπώς να αγωνισθεί, να κάνει δίκη προθέσεων στους άλλους. Και είναι ακόμα πιο εύκολο (;) να λες του λαού «εγώ δεν θέλω υπουργείο», ούτε εσύ το θέλεις, αλλά δεν το ξέρεις ... όχι, «εύκολο» δεν είναι, παιδαριώδες είναι.
Το ερώτημα είναι «γιατί»;
Γιατί το ΚΚΕ βγάζει τον εαυτό του έξω απ’ τον χορό; Γιατί δεν μπαίνει μέσα να μας μάθει και μας να χορεύουμε καλύτερα, να προλάβει, και μάλιστα από θέση ισχύος, τυχόν λάθη μας και παραλείψεις;
Να μας «αδειάσει» στο κάτω – κάτω, βρε αδερφέ, αν υπαναχωρήσουμε, αν πάμε να προδώσουμε τον λαό.
Γιατί το ΚΚΕ απαρνείται ακόμα και τους ψηφοφόρους του, που μαζικά πλέον δεν εγκρίνουν αυτήν την πολιτική;
Να ‘ναι μόνον το γινάτι από παλιούς και άχαρους ενδοαριστερούς λογαριασμούς ... το βρίσκω εξήγηση ανεπαρκή.
Όταν η Γραμματέας του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, αναφέρεται στον ΣΥΡΙΖΑ και ομιλεί για πλάτες Ομπάμα, οι εξηγήσεις δεν είναι εύκολες, αλλά είναι θλιβερές...