Με γοητεύει η περιπλάνηση στο τοπίο των φωνών. Αλλά αγαπώ πιο πολύ
τη σιωπή. Τουλάχιστον ως στιγμιαία αντίσταση στο ακατέργαστο αυθόρμητο.
Ως αναγκαίο χρόνο για ανασύνταξη δυνάμεων. Ως ευκαιρία να αφουγκραστούμε
τον απέναντι. Ή ως σεβασμό σε κάτι που μας ξεπερνάει. Οι μεγάλες
στιγμές της ζωής μας δεν συνοδεύονται ποτέ από «κουβέντες γενικά». Άλλα
εκφραστικά μέσα πρωταγωνιστούν. Τα μάτια, τα σώματα, οι ανάσες, οι
λυγμοί. Τα μεγάλα μεγέθη δεν χωράνε στις καμένες -δυστυχώς- λέξεις.
Εκτός αν είσαι ποιητής.
Γι’ αυτό με ξάφνιασε η κατάνυξη χθες. Δεν μπορώ να ξέρω, αλλά δεν ήταν μόνο θρησκευτική,άλλωστε δεν μπορείς να με κατατάξεις στους πιστούς,μάλλον σ'αυτούς που νοσταλγούν έθιμα και στιγμές. Το λέω με σιγουριά, γιατί όσα χρόνια θυμάμαι, μόνο μια Μ. Παρασκευή είχε την ησυχία της μυσταγωγίας. Ήταν λοιπόν, χθές, μια στροφή προς τα μέσα. Εκεί που φυλάσσονται τα ακριβά. Κι ας μην αποφασίσουμε ότι ήταν μόνο βάρος ή θλίψη. Έχει χίλιες ποιότητες το «αναλογίζομαι». Και χίλιες άκρες να βρεις.
Είναι πράγματι διαφορετικές τούτες οι μέρες. Και οι ευχές το ίδιο. Το νιώσατε, έτσι δεν είναι; Το «Καλή Ανάσταση» απόκτησε μεγαλύτερο νόημα.Ούτως ή άλλως η εκκλησία τα'χει όλα προγραμματισμένα,στις 12 τα μεσάνυχτα θα αναστηθεί ο Χριστός,άντε σε κανά χωριουδάκι που δεν έχει παπά,να αναστηθεί κατά τη 1,που θα πάει ο παπάς από το διπλανό χωριό...Άλλη Ανάσταση μου φαίνεται περιέχει τούτη η ευχή...μια πρόθεση, θέλουμε να κολλήσουμε μπροστά απ΄τη λέξη,ένα "επ",που θα την κάνει επανάσταση!!!Μια επανάσταση που θα συντρίψει όλους αυτούς που έχουν κάνει τη καθημερινότητα μας,να μοιάζει Μεγάλη Παρασκευή,όλους αυτούς που μας σταυρώνουν καθημερινά,όλους αυτούς που φτιάχνουν γολγοθάδες για το λαό,μασουλώντας με βουλιμία τα υπερκέρδη που βγάζουν απ΄το αίμα του...
Καλή (επ)ανάσταση λοιπόν...και φέτος δεν είναι απλά ευχή, είναι δύναμη, πείσμα, πίστη. Και επειδή μας πήρε λίγο ο μακάριος ύπνος της καταναλωτικής ευδαιμονίας που μας πλασσάρουν τόσα χρόνια, είναι και...χιούμορ!!!
Ας ξυπνήσουμε.
Για να αναστήσουμε και να επαναστατήσουμε!!!
Γι’ αυτό με ξάφνιασε η κατάνυξη χθες. Δεν μπορώ να ξέρω, αλλά δεν ήταν μόνο θρησκευτική,άλλωστε δεν μπορείς να με κατατάξεις στους πιστούς,μάλλον σ'αυτούς που νοσταλγούν έθιμα και στιγμές. Το λέω με σιγουριά, γιατί όσα χρόνια θυμάμαι, μόνο μια Μ. Παρασκευή είχε την ησυχία της μυσταγωγίας. Ήταν λοιπόν, χθές, μια στροφή προς τα μέσα. Εκεί που φυλάσσονται τα ακριβά. Κι ας μην αποφασίσουμε ότι ήταν μόνο βάρος ή θλίψη. Έχει χίλιες ποιότητες το «αναλογίζομαι». Και χίλιες άκρες να βρεις.
Είναι πράγματι διαφορετικές τούτες οι μέρες. Και οι ευχές το ίδιο. Το νιώσατε, έτσι δεν είναι; Το «Καλή Ανάσταση» απόκτησε μεγαλύτερο νόημα.Ούτως ή άλλως η εκκλησία τα'χει όλα προγραμματισμένα,στις 12 τα μεσάνυχτα θα αναστηθεί ο Χριστός,άντε σε κανά χωριουδάκι που δεν έχει παπά,να αναστηθεί κατά τη 1,που θα πάει ο παπάς από το διπλανό χωριό...Άλλη Ανάσταση μου φαίνεται περιέχει τούτη η ευχή...μια πρόθεση, θέλουμε να κολλήσουμε μπροστά απ΄τη λέξη,ένα "επ",που θα την κάνει επανάσταση!!!Μια επανάσταση που θα συντρίψει όλους αυτούς που έχουν κάνει τη καθημερινότητα μας,να μοιάζει Μεγάλη Παρασκευή,όλους αυτούς που μας σταυρώνουν καθημερινά,όλους αυτούς που φτιάχνουν γολγοθάδες για το λαό,μασουλώντας με βουλιμία τα υπερκέρδη που βγάζουν απ΄το αίμα του...
Καλή (επ)ανάσταση λοιπόν...και φέτος δεν είναι απλά ευχή, είναι δύναμη, πείσμα, πίστη. Και επειδή μας πήρε λίγο ο μακάριος ύπνος της καταναλωτικής ευδαιμονίας που μας πλασσάρουν τόσα χρόνια, είναι και...χιούμορ!!!
Ας ξυπνήσουμε.
Μου άρεσε πολύ το κείμενο σου, και η φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάστση για όλους μας. Η λέξη επανάσταση έχει ίσως και αυτή ...καεί.
κ.κ. καλή ανάσταση!!! και στο χέρι μας είναι να γίνει και καλή επανάσταση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή