Η γης είναι μια εικόνα ιστορισμένη
Με αγκάθια και με νήπια· με λουλούδια,
Με σκύλους όπου γλείφουν, με μαϊμούδια
Που χορεύουν, με κρίνους· χαρισμένη
Στων ληστάδων τα χέρια, κρεμασμένη
Στο καρφί του φονιά, που με τραγούδια
Κοιμίζει τ’ απονήρευτα μικρούδια
Και το γάλα τους κλέφτει. Δικασμένοι
Σηκωθείτε! Τ’ αγκάθια καθαρίστε,
Σκοτώστε τα σκυλιά, τα σιχαμένα
Μαϊμουδάκια πατήστε, Ω ανθίστε
Κρίνοι! Μικρά μου αντρωθείτε χαμένα!
Την ’κόνα που μας κλέψαν – πλια νισάφι–
Ξεκρεμάστε από του άτιμου το ράφι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου